Voor het starten van de administratieve onteigeningsprocedure krachtens art. 72a onteigeningswet volgt uit dit artikel niet de eis dat het bedoelde besluit of plan onherroepelijk is. Voor de start van de procedure ingevolge art. 72a geldt in het algemeen, dat een aanvang moet zijn genomen met de planologische inpassing van het werk ten behoeve waarvan onteigening wordt verzocht.

Naar oordeel van de Kroon stond de noodzaak van de onteigening ten aanzien van de teruggebrachte oppervlakte ten tijde van het onteigeningsverzoek niet vast en was het onteigeningsverzoek ten aanzien van deze twee grondplannummers prematuur. Dat verzoeker na het verzoekbesluit en de zienswijze van reclamanten heeft gevraagd om de uiteindelijk ter onteigening aan te wijzen oppervlakten terug te brengen, maakt dit niet anders.

Dat verzoeker zich van meet af aan op het standpunt heeft gesteld dat zij zelfrealisatie geen reële mogelijkheid acht, betekent niet dat de gemeente niet serieus is ingegaan op de wens tot zelfrealisatie van reclamant. Naar oordeel van de Kroon doet het beroep op zelfrealisatie van reclamante in dit geval niet af aan de noodzaak tot onteigening van de benodigde grond. Daartoe overweegt de Kroon dat reclamante over onvoldoende grond beschikt om de door de gemeente ter plaatse van haar perceel beoogde ontwikkeling te kunnen realiseren.

Met betrekking tot de zienswijze van reclamant dat de onteigeningsprocedure te vroeg is gestart omdat de taxatie nog niet was afgerond, overweegt de Kroon als volgt. De onteigeningswet kent geen verplichting voor het (doen) opmaken van een taxatierapport of voor de status daarvan ten tijde van de start van de administratieve onteigeningsprocedure. Evenmin kent de wet een verplichting voor verzoeker om te wachten met het voeren van het minnelijk overleg (of het doen van aanbiedingen) tot het bestemmingsplan onherroepelijk is geworden.